Boekpresentatie Jelle Reumer

Teveel - Overbevolking, biodiversiteit, stadsvossen en de pandemie

Pleidooi voor een grondige
herbezinning op het bestaan

De coronacrisis van 2020 wees de mensheid op haar
kwetsbaarheid. Honderdduizenden werden ziek of stierven.
Maar het probleem is groter: de hele aarde is ziek. Op
de beroemde foto Blue Marble (in 1972 genomen vanuit
Apollo 17) zien we een mooie kogelronde blauwe planeet.
Van grote afstand zie je niets, maar in werkelijkheid lijdt
onze planeet aan een nare huidaandoening. Het aardoppervlak
is overwoekerd met mensen. In hun kielzog is er
een teveel aan landbouwhuisdieren, worden co2 en methaan
in de atmosfeer gepompt, zeeën overbevist en natuurlijke
habitats vernietigd. De biodiversiteit verdwijnt in
rap tempo. Grote delen van de aarde worden onleefbaar;
soorten zoeken in toenemende mate hun heil in steden.
Wilde dieren worden op markten verhandeld – tot ze er
niet meer zijn. De laatste restjes worden als bushmeat opgegeten,
of gestroopt om als medicijn te worden fijngemalen.
Wie de ui afpelt, komt tot de kern: de menselijke
overbevolking. Het is de olifant in de kamer en bovendien
een taboe. Het is de hoogste tijd om erover na te denken,
te praten en het op de politieke agenda te zetten. Dit essay
poogt daartoe een aanzet te geven.

Jelle Reumer is bioloog, emeritus hoogleraar paleontologie aan de Universiteit Utrecht, columnist in Trouw en auteur van vele boeken op het gebied van evolutie en (stads)natuur, waar onder Kijk waar je loopt!, De getijgerde lijmspuiter en Natuur als misverstand. Hij beschikt over een scherpzinnige pen en weet overtuigend, op erudiete en vaak geestige wijze, de vinger op de zere plek te leggen.