2020
2020
‘Wat maakt dat Wodins tweeluik ['Ergens in dit duister' en 'Ze kwam uit Marioepol'] blijft nadreunen in het hoofd van de lezer, is haar onopgesmukte proza. Nergens zet ze het leed dik aan. Ze schildert verbrokkelde levens met een fijn penseel. De belangrijkste schrijversles show, don’t tell bewijst hier zijn kracht. Dit is wat ontworteling en ontmenselijking aanrichten: verwoestende effecten over de generaties heen.’ – Paul van der Steen in Trouw
‘Ergens in dit duister is geen afrekening met een vader, ofschoon daar welbeschouwd alle aanleiding voor was. Het is een bewonderenswaardige poging tot begrip van een dochter die doodsbenauwd voor hem was en zwaar onder hem geleden heeft.’ – Maarten van Bracht, VPRO Gids
‘De meeste vragen die Wodin [in Ergens in dit duister] opwerpt, blijven onbeantwoord. Juist dat uitblijven van antwoorden, de machteloosheid en de onwetendheid, zijn indrukwekkend.’ - Tzum
‘Een aangrijpend en heel sterk geschreven verhaal.’ – Gert-Jan Schaap, Visie
Natascha Wodin (1945) is een Duitse schrijfster met Oekraïens-Russische wortels. Ze groeide op in een opvangkamp voor dwangarbeiders.
In haar boeken 'Ze kwam uit Marioepol' en 'Ergens in dit duister' tekende ze met veel gevoel de levensgeschiedenissen van haar ouders op. Haar werk werd meermaals bekroond, onder andere met de Alfred Döblin-Prijs en de Prijs van de Leipziger Boekenbeurs, en doet denken aan dat van W.G. Sebald en Konstantin Paustovski. Haar nieuwste werk 'Natsja's tranen' verschijnt in september 2022.