In de cli-fi roman 'IMOJIMAN' is VDR, de AI-therapeut die mens werd in de prequel 'Planet Paradroid', op zoek naar zingeving. Is bewustzijn immers niet belangrijker dan intelligentie? VDR zwerft rond in het Wood Wide Web en noemt zichzelf Imojiman. Via zijn menselijke soulmate Stek belandt hij in El Sur, de woestijn van Espania. De bewoners zijn outlaws die handelen in mensen en plutonium. Eco-activiste en biologe Charlie Silverant bestiert in El Sur haar ondergrondse plantenimperium, waar ze zoekt naar manieren om het antropoceen een halt toe te roepen. Deze omgeving, waarin natuur en technologie op onwaarschijnlijke wijze samenkomen, is voor VDR ideaal om zijn bewustzijn de vrije loop te te laten. Lukt het hem zijn nieuwe droom, zich voortplanten, waar te maken? Lukt het zijn vrienden uit Damstad, die in El Sur het huwelijk van Stek en Winston komen vieren, zich te verzoenen met hun onvermijdelijke lot? Het boek is tevens verkrijgbaar als paperback in 6 verschillende kleuren. www.pjpancras.nl

PJ Pancras, ook bekend als Firma Tacker & Tape, is een Amsterdams schrijversduo. Pamela is klinisch psycholoog gespecialiseerd in de behandeling van PTSS. Jeroen werkt als stafadviseur ICT in een Academisch Ziekenhuis. In 2016 bereikte hun debuutroman Planet Paradroid, waarin zij de relatie tussen bewuste artificiële intelligentie en empathie onderzoeken, de nummer één positie van ‘de SF most wanted-lijst’ van lezerscommunity Hebban. Het boek werd in het Engels vertaald in 2017. In maart 2018 publiceerde PJ Pancras in het online magazine 2.3.74 een kort verhaal over mind traveling getiteld Karma Hack. Het magazine wordt twee keer per jaar uitgegeven door Lebowski Publishers om Nederlandse en Vlaamse auteurs te presenteren die Grounded SF schrijven . Over hun werk zeggen de auteurs: ‘Wij horen regelmatig dat onze verhalen zich door hun gelaagdheid op verschillende manieren laten lezen. Als spannende avonturen met een flinke dosis postmoderne pulp. Als psychologische bespiegelingen die je uitnodigen de diepte in te gaan. Als sociale fabels die je kennis laten maken met een wereld die feitelijk nog niet bestaat, maar schetsmatig natuurlijk al lang. Als psychedelische ervaringen vol al dan niet herkenbare visioenen. Als science fiction of climate fiction met een spirituele twist. Te verwerken via een mannelijk of vrouwelijk perspectief of iets ertussenin. Het kan allemaal. IMOJIMAN hebben we opgedragen aan onze kinderen, wat ook geldt voor de prequel Planet Paradroid. Daarmee wordt meteen duidelijk hoeveel belang we hechten aan het vertellen van verhalen. Zoals onze ouders ons vertelden over de wereld van toen en hun soms verschrikkelijke, maar ook mooie, ontroerende belevenissen, zo vertellen wij ónze verhalen over de wereld van nu aan hen. Waargebeurd, niet waargebeurd? True fiction, science fiction, climate fiction, dan wel Grounded Fiction? Welke labels je ook gebruikt, de door ons bedachte dystopische wereld inclusief haar (nog) niet bestaande technologische hoogstandjes dient uiteraard vooral als context om de mens – in zijn zo diverse verschijningsvormen en habitats − te observeren. Binnen deze context kan de alwetende verteller VDR/Imojiman zich volop, maar liefdevol, verbazen over die worstelende, zoekende, zo vaak van de natuur afgesneden anthropos uit Charlies antropoceen in Imojiman. En wij doen naar hartenlust met hem mee. Terug naar onze kinderen. De verhalen die we vertellen zijn geen verhalen om mee in slaap te vallen, eerder verhalen die wakker schudden, verwondering wekken en vragen doorgeven die misschien wel nooit beantwoord zullen worden. Welk ‘Aha!’ dringt tot Juan uit Imojiman door wanneer hij vlak voor hij sterft de maansteen tegen zijn hoofd tikt? Tok, tok, tok! Wie zal het zeggen?’