Tips van Susanna: Mann, Boschwitz en Albinati

Thomas Mann,
De Buddenbrooks

De Arbeiderspers (vertaald door Thomas Graftdijk)

Niet voor niets een klassieker!

Een magistrale familiekroniek over het verval van een familie van graanhandelaren te Lübeck in de negentiende eeuw.
Thomas Mann beschrijft die teloorgang niet zonder humor en ironie. De verschillende familieleden met elk hun eigenaardigheden worden prachtig beschreven totdat de laatste telg er letterlijk een streep onder zet.

Tekst van de uitgever:
In zijn wereldberoemde debuut uit 1901 vertelt Thomas Mann de familiegeschiedenis van vier generaties Buddenbrook, een voornaam koopmansgeslacht uit Lübeck. De oprichter van de firma Johann Buddenbrook sr. en zijn zoon Johann jr. hebben de grondslag gelegd voor een solide, machtige familie- en bedrijfstraditie. Maar bij de kinderen van Johann jr. ondermijnen artistieke impulsen en een expansief gevoelsleven de robuuste vitaliteit van het handelsimperium. Met Thomas, die veel te kunstzinnig is voor de harde handelspraktijk, begint de zakelijke neergang. In Thomas’ zoon Hanno, de vierde generatie, bereikt de tegenstelling tussen burger en kunstenaar een hoogtepunt.

Ulrich Alexander Boschwitz,
De reiziger

Lebowski (vertaald door Izaak Hilhorst)

In al zijn eenvoud maakt dit boek zeer veel indruk. Het roept de vraag op wat je zelf zou doen in een dergelijke situatie: je afwenden om zo jezelf veilig te stellen, of met gevaar voor eigen leven het slachtoffer te hulp te schieten?

Ongelooflijk dat Boschwitz dit boek op zó’n jonge leeftijd geschreven heeft!

Tekst van de uitgever:
De reiziger is een aangrijpende roman over een joodse man, Otto Silbermann, die in 1938 weet te ontsnappen aan de pogroms van de nazi's. Met een koffer vol geld komt hij op straat te staan, maar hij kan geen kant op. Al zijn familieleden en vrienden zijn al gearresteerd of verdwenen. Silbermann probeert onzichtbaar te blijven, neemt trein na trein, in het midden van de noodtoestand. In eerste instantie gelooft hij nog dat hij naar het buitenland kan vluchten, maar zijn poging om de grens met België illegaal over te steken mislukt.
Hij vlucht van stad naar stad om aan zijn belagers te ontsnappen - van Berlijn naar Hamburg naar Dortmund naar Aken - en verblijft wekenlang in treinen, op platforms, in stationsrestaurants. Hij ontmoet vluchtelingen en nazi's, goede en slechte mensen. Hij observeert de onverschilligheid van de menigte, de compassie van enkelen. En ook zijn eigen angst.
Nooit eerder was iemand in staat zich zo direct in te leven in de sfeer van Duitsland vlak vóór de oorlog uitbrak. In de gesprekken die Silbermann voert en hoort, wordt de angstaanjagende werkelijkheid van het leven in die tijd op indrukwekkende wijze weerspiegeld. Zelfs wanneer Silbermann, gek geworden van angst, opgesloten wordt in een inrichting, blijft hij geloven in het goede van de mens.

Edoardo Albinati,
De katholieke school

(vertaald door Manon Spits & Pieter van der Drift)

Op de helft ben ik van dit ruim 1400 bladzijden tellende boek. Minutieus neemt de schrijver alle personen en sociale en politieke omstandigheden onder de loep om zo tot een verklaring te komen waarom drie jongens uit een gegoed milieu twee meisjes martelen en vermoorden. Hoe komt het dat sommige jongens uit deze hogere klasse sympathiseren met het neofascisme? Wat doet het met jongens die alleen met jongens te maken krijgen, zoals op de katholieke school waar geen meisjes zijn en alleen door fraters en paters les wordt gegeven? Een fascinerend verhaal!

Tekst van de uitgever:
In zijn roman ‘De katholieke school’ beschrijft Edoardo Albinati hoe in het Rome van de jaren zeventig een chique buurt wordt opgeschrikt door een brute verkrachtings- en moordzaak, een van de meest beruchte misdrijven van de eeuw. Enkele ex-leerlingen van een particulier katholiek lyceum blijken de daders. Albinati zat bij hen op school. Veertig jaar lang worstelde hij met de vraag hoe zo’n welgestelde omgeving zulke monsters kon voortbrengen. Voor het antwoord moet hij de spoken uit zijn verleden bezweren: zijn briljante, getroebleerde vriend Arbus en diens mooie zus Leda, de knappe, fanatiek linkse Stefano Jervi, het streng katholieke gezin Rummo, de neofascistische Max, en de favoriete leraar Cosmo met zijn wijze lessen. Wat wilden ze toen van het leven, wat is er van hen geworden, veertig jaar later? En kan Albinati zichzelf zijn eigen jeugdzondes vergeven? Seks, religie, vriendschap, verloren onschuld en geweld: het komt allemaal aan bod in deze grote roman van de Italiaanse twintigste eeuw, een wervelende mengeling van autobiografie, Gesellschaftsroman, essay, true crime en coming of age.

> bekijk meer tips en boekenlijstjes